Van Franz Josef Glacier naar Wanaka

Zo hier weer een bericht van ons; het heeft enkele dagen geduurd, maar we hebben dan ook veel meegemaakt!! Afgelopen zaterdag was een dag met veel regen, we besloten daarom om naar de Glacier Hotpools te gaan. Lekker even genieten van 3 warme baden, midden in de bossen, héérlijk! "The pool of serenity" van 36 graden, "The pool of calmness" van 38 graden en "The pool of tranquility" van 40 graden... Lekker ontspannen!! 

We ontdekken daarna helaas een lek bij het raam aan de achterkant van de camper, mijn bed is nat! Dus kacheltje aan en alles droogmaken. Ook naar Britz gemaild over wat te doen...

De volgende dag, zondag, blijkt dat de lekkage niet het ergste is... Ons mam heeft al enkele dagen last van haar nek en dit is in de nacht veel erger geworden, ze heeft er niet van kunnen slapen. In Franz Josef zit geen apotheek en de dokterspost is dicht. We besluiten om toch te gaan rijden; onze volgende bestemming is Wanaka en dat is zo'n 300 km rijden... En zie je hier overal apotheken en medische posten, op heel dit stuk dus helemaal niet!! Ons mam gaf 's morgens ook al aan zich niet lekker te voelen en helaas moet ze ook overgeven. Ze gaat zich steeds beroerder voelen en we zetten haar voorin de camper omdat ze daar comfortabeler zit, de nekpijn wordt ook steeds erger namelijk. Op een paar kleine pauzes na, rijden we in 1 stuk door naar Wanaka en meteen naar de medische post daar! We melden ons en een verpleegkundige komt meteen met een rolstoel naar buiten om ons mam mee uit de camper te halen. Nadat de verpleegkundige wat eerste onderzoekjes heeft gedaan (bloeddruk en temperatuur zijn goed), komt de arts. Beide komen al snel met de diagnose "shingles". Na uitleg wat dat inhoudt, snappen wij het ook. Ze heeft gordelroos!! Dit kan zich uiten in jeuk, maar soms ook in hevige zenuwpijn en dat is wat ons mam heeft... Wat een ellende!! Ze heeft zo'n pijn en Jolanda en ik voelen ons behoorlijk machteloos... Ze krijgt een soort van antibioticakuur (5 pillen per dag, 7 dagen lang) en voor het naar bed gaan een half pilletje, dit is een pijnstiller met als bijwerking slapen en dat heeft ze wel nodig! Ook halen we een paar zakken diepvrieserwten, zodat we kunnen koelen. Van zondag op maandag heeft ze gelukkig iets beter geslapen en voelt ze zich niet meer ziek, maar de pijn is nog hetzelfde... Echt balen! Nadat we bij de garage zijn geweest voor het lek in de camper (als het goed is, is dit gemaakt), hebben we een controle afspraak op de medische post staan. De arts schrijft een nieuwe pijnstiller voor die beter zou moeten helpen en het advies om 's avonds een heel pilletje te pakken ipv een halve. In de loop van de dag gaat het bewegen gelukkig al beter. 

Vandaag eindelijk de vooruitgang waar we alle 3 op zaten te wachten, de pijn wordt minder! Gelukkig maar! We zijn vanmorgen met de watertaxi naar een eilandje gevaren wat hier in "Lake Wanaka" ligt (Mou Waho Island). Dit is een klein eilandje waar ook weer een meer is. Hoe bijzonder! Een meer op een eiland, wat in een meer ligt! Snappen jullie het nog??😉 De wandeltocht op het eilandje naar het meer toe, stond niet aangegeven als moeilijk, maar al snel besluiten we dat het geen wandeling voor ons mam is... We moeten zo'n 1.5 km lopen en het gaat zo'n 200 mt omhoog. Dus ons mam wacht rustig op een bankje, genietend van het mooie uitzicht daar. En dat genieten dat kan ze gelukkig weer! Wij lopen naar boven, een geweldig uitzicht! Na onze wandeling picknicken we nog op het eilandje, om vervolgens terug naar Wanaka te varen. 

Net iets buiten Wanaka hebben we vanmiddag een rondleiding gepland staan bij "Criffel station", een hertenboerderij. De boerderijen zijn hier iets anders als bij ons, wauw wat veel grond zit er bij 1 zo'n boerderij! Deze bestaat uit 2000 hectare! Ze hebben vooral herten, niet zoals wij ze kennen van die kleintjes, maar behoorlijk grote! In totaal lopen er in de "paddocks" (weilanden) van deze boerderij zo'n 6000 rond! We worden rond gereden door onze gids John, met een auto dwars door de weilanden. Hoe gaaf is dat, om het allemaal van zo dichtbij te zien! Er is een groepje herten dat verstoten was en deze herten zijn door de mensen op de boerderij gevonden en groot gebracht met de fles. We mogen deze herten voeren. Ze zijn duidelijk mensen gewend, want ze zijn heel rustig en super lief. Alleen soms een beetje lomp met hun gewei, als de schapen er ook tussen komen, die willen ook graag eten! Ook mogen we Luka eten geven... Luka staat wel achter een hek, maar is ook heel lief. Hij is ook met de fles groot gebracht en nu ongeveer 4 jaar oud. Zijn gewei was ongeveer een meter hoog, super cool om te zien en dat zo dichtbij!!  

Op de boerderij worden op dit moment ook 2 hertjes groot gebracht met de fles, eentje van ongeveer 4 weken en eentje van ongeveer 6 weken en ja hoor wij mogen ze de fles geven!! Het zijn geen rustige drinkers en die fles is snel leeg. En dan is daar Thomas, een super schattige labrador pup van 6 weken... Smelt!! Of we hem vast willen houden? Nou daar zeggen ons mam en ik geen nee tegen en we krijgen heel veel kusjes van Thomas. In het volgende weiland waar we in mogen en ook alpaca's staan, krijgt Jolanda iets anders als een kusje van een pup... Ze wordt in haar gezicht gespuugd door 1 van de alpaca's!!😂 Sorry Jolanda, maar terwijl ik dit typ moet ik er nog steeds om lachen!! Ook de alpaca's mogen gevoerd worden en we maken zelfs selfies met enkele alpaca's, al zijn we wel op ons hoede of ze niet gaan spugen haha... Al met al was het een gewéldige rondleiding! 

Morgen (woensdag) rijden we door van Wanaka, via Queenstown, naar Te Anau. Daar hebben we weer een camping voor 4 nachten, dus dan melden we ons weer opnieuw! Hopelijk alleen met goed nieuws! Ons mam heeft inmiddels weer praatjes genoeg en kan gelukkig weer lachen, dus we gaan voor een goede voortzetting van onze mooie reis!!