Het begin

Eindelijk was het dan zover, donderdag 2 januari startte de reis in Amsterdam, na de dag ervoor van familie en vrienden afscheid genomen te hebben werden we weg gebracht door ons pap en Thijs. 
Het inchecken verliep vlot, en na een voorspoedige reis met wel 10u lang erg hard huilende kids ( die wij toen ondanks ons vak toch echt wel vort beu waren)  kwamen we de volgende ochtend in Singapore aan waar het om 6u al heet en benauwd was, onze hotelkamer was eigenlijk nog niet beschikbaar maar toen ze zagen hoe moe we waren was het zo geregeld! Na een powernap maar even een stuk gaan lopen, hoezo nog duf en slecht voorbereid, geen rugzak-water-of kleingeld bij!!!! Na een lange wandeling kwamen we uiteindelijk bij het strand uit daar wilden we met creditcard betalen maar helaas dat kon niet, die man kreeg medelijden met ons en gaf zo een fles water gratis aan ons mee. Vervolgens dachten we een grote fles cola te kopen in een winkeltje vlakbij het hotel, maar die accepteerde geen MasterCard, zegt de man achter ons in de rij “no worries” ik betaal wel voor jullie!! Dus eerste indruk van de inwoners van Singapore was gastvrij en attent! 
Terug bij het hotel ons buiten zwembad op het dakterras maar lekker uitgeprobeerd, weer een powernap en later maar naar een goede Italiaan gaan eten om vervolgens weer te gaan slapen ( we doen die eerste dag weinig anders dan slapen hahaha), want om 4.30 gaat de wekker weer voor de vlucht naar Auckland. Gelukkig was de taxi er op tijd want aangekomen op het vliegveld bleek dat er iets niet goed gegaan was met het visum wat we zelf vooraf geregeld hadden, Francis kreeg geen boardingpass zonder een geldig visum!! HELPPPP stresssss en wat nu?? Snel marieke gebeld voor advies en online een nieuw visum aangevraagd maar ja dat kan 10 min tot 72u duren voor dat goedgekeurd is!! Na heel veel heen en weer appen en bellen met marieke en de man aan de incheckbalie kwam om goed half 8 het verlossende woord ze mag mee!!! Er was nog steeds geen goedkeuring op de app te zien maar die man van de balie had gebeld naar de Nieuw-Zeelandse autoriteiten en uitgelegd dat Francis anders de vlucht zou gaan missen en toen werd er telefonisch toestemming gegeven! Blij, opgelucht, hoppa vlug die douane door, nou vlug? Toen kon Francien alleen door de immigratie want haar duimafdruk werkte niet, hendig als je geen Engels spreekt en wij niet mee mogen lopen!! Uiteindelijk maar met gebaren en wij gewoon hard alles roepen gelukt, naar de gate en dat vliegtuig in. Daar konden we wel weer wat lachen maar daarvoor alle scenario's wel bedacht!! De vlucht verliep heel goed, tijd vloog voorbij, en Auckland waar we dachten oei oei als die douane maar goed gaat stonden we al buiten op de taxi te wachten voordat we het goed en wel in de gaten hadden! Hotel lekker dichtbij, nu heerlijk SLAPEN hahaha en dan morgenvroeg start de dag na ons ontbijt door de camper te gaan halen en het echte avontuur te laten gaan starten....